Σκουριές στην ενημέρωση

Ποτέ δεν υποστήριζα ιδιαίτερα την Ημέρα της Γυναίκας, γιατί πιστεύω ότι όλες οι μέρες είναι για όλους τους ανθρώπους. Η φετινή όμως Ημέρα της Γυναίκας αποτέλεσε εξαίρεση, αφιερωμένη στις γυναίκες της Χαλκιδικής οι οποίες αγωνίζονται όλον αυτόν τον καιρό  ενάντια στα μεταλλεία, αυτά τα «κορίτσια της ουτοπίας» όπως τις παρουσίασε στο εξαιρετικό ρεπορτάζ της η Ντίνα Δασκαλοπούλου στην Εφημερίδα των Συντακτών, που αντιστέκονται στον αυταρχισμό της κυβέρνησης και των ΜΑΤ.

Αν όμως σαν γυναίκα αισθάνομαι υπερήφανη γι’ αυτό, δε μπορώ να πω το  ίδιο ως δημοσιογράφος με τη συνεχή αποσιώπηση και διαστρέβλωση της αλήθειας γύρω από αυτόν τον αγώνα από την πλειονότητα των ΜΜΕ –ιδιαίτερα από τα «μεγάλα» τηλεοπτικά μέσα- που προσβάλλουν κάθε έννοια δεοντολογίας και δημοσιογραφικής ηθικής, υποτιμώντας τους τηλεθεατές τους και εκθέτοντας, με αυτόν τον τρόπο, ακόμα περισσότερο το σύνολο των δημοσιογράφων στην κοινή γνώμη.

Ας αντισταθούμε λοιπόν, εμείς οι δημοσιογράφοι, με βάση τη διαχρονική και βασική αρχή της δημοσιογραφίας, όπως αυτή ορίζεται από το άρθρο 7 του Καταστατικού της ΕΣΗΕΑ το οποίο και καλεί τους δημοσιογράφους: «να υπερασπίζονται σε κάθε περίπτωση την ελευθεροτυπία και να μη συνεργάζονται στην επιβολή και την άσκηση οποιασδήποτε λογοκρισίας ή μέτρου που περιορίζει κατά οιονδήποτε τρόπο την ελευθερία του Τύπου».

Και ας θυμηθούμε το άρθρο 1 των Αρχών Δεοντολογίας: « το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας». Και παρακάτω: «Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει: α) να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας∙ β) να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών».

Χρειάζεται κάτι περισσότερο;

 

Μιμή Τουφεξή
Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ

πηγή